Η ΩΔΗ ΣΤΗΝ ΑΓΑΠΗ ΕΑΥΤΟΥ

Θα μπορούσε να είναι μία ωδή στην Αγάπη Εαυτού...από τα πιο μελωδικά κομμάτια με υπέροχα λόγια...Γιατί πας να ξεχάσεις; Είχες τόσο φόβο; Κι αν θέλω μόνο την αγάπη σου; Είναι η ψυχή μου που μου λέει να σε ακολουθήσω...Ξέρω από αγάπη...Ξέρω να συγχωρώ...Λέξεις που αγγίζουν...κομματιάζουν όσες ψυχές δεν είναι έτοιμες να δεχθούν το Δώρο της Αγάπης...

Όμως τι γίνεται με την Αγάπη Εαυτού; Πότε θα συγχωρέσεις εσένα; Πότε θα σε Αγαπήσεις άνευ όρων όπως πασχίζεις για τους άλλους; Πως είναι δυνατόν να είσαι πλήρης όταν μιλάς για μισά;...Δεν διαπραγματεύεται το μέγεθος της Αγάπης...δεν ψάχνεις για μισά...Πλήρη τα σύνολα...Ολοκληρωμένα...Γεμάτα...Συνειδητοποιημένα...Έτσι σμίγουν οι ενέργειες με Ολότητα και Αρμονία...Θυμίσου το πλάνο της καρδιάς σου...Ενεργοποίησε το Θεϊκό σου Σπινθήρα...Άνοιξε το φτερά της ψυχής σου...Αγάπησε από την αρχή την ομορφιά που κατέχεις σε όλα τα επίπεδα...Αφού αποδεχτείς τα λάθη σου...όποια κι αν ήταν...όσα κι αν ήταν...αυτά σε δίδαξαν...σε διδάσκουν...σε εξελίσσουν...συγχώρεσε Εαυτόν, Αγάπα Εαυτόν και Φόρα την Καρδιά σου...
Wear your heart