 Όσες σταγόνες βροχής κι αν καλύψουν τα "παράθυρα" του οίκου σου, πάντα θα μπορείς να "βλέπεις" έστω και μέσα από σκιές και σχήματα...
 Ακούγοντας λοιπόν μουσική και κοιτάζοντας τον ουρανό παρατήρησα για άλλη μια φορά τις εναλλαγές του καιρού...
 Πήρε μετά από καιρό το τετράδιό της και το στυλό κι άρχισε να γράφει... Κρατούσε ακόμα ζωντανές κάποιες μνήμες...
Ξεκίνησε την καταγραφή... Απογραφή θα έλεγε κάποιος... Σειρά προτεραιότητας ανύπαρκτη... Ένα κουβάρι μέσα στο μυαλό της... Αυτή τη φορά η πλέξη ήταν χαλαρή... Μπορούσε να διακρίνει ανάμεσα... Τα κενά... Ο κλοιός δεν έσφιγγε πια... Τα νήματα άρχισαν να απλώνονται και να καταλήγουν κλωστές που ανάλαφρα πέταξαν ψηλά... Ακολούθησαν το δρόμο της προσευχής της...  Κατέρρευσε...η γέφυρα...
Ισοπεδώθηκε μονομιάς...χρειάστηκαν μόνο 12 λεπτά...κρυμμένα μηνύματα ανάμεσα σε 7 λέξεις γνώριμες...ενοχή...αυτοτιμωρία...πόνος...πληγή...προστασία...πάλη...ψέμα... |
Τα γραπτά μου είναι εδώ.
Εδώ βρίσκονται όλα τα κείμενα που έχω γράψει. Πως θα μπορούσαν να λείπουν βέβαια από τον προσωπικό μου ιστότοπο. Παρόλα αυτά θα βρείτε τα ίδια κείμενα και άλλα πολλά και στο Blog που διαχειρίζομαι Olabisi.gr
Categories |
Navigation |
Support Pages |
WEAR YOUR HEART IS A REGISTERED TRADEMARK © COPYRIGHT 2019. ALL RIGHTS RESERVED.
|
